Jeep in plaats van fiets

We stappen de jeep uit en zien twee fietsen tegen de muur van de toiletten staan. Er staan twee Franse fietsers bij. Jaloers ben ik. Zij fietsen wel de laguna route naar Bolivia. Het is zo mooi. En de weg is niet zo slecht. Maar tien minuten later maakt de jaloezie plaats voor opluchting. Over een slecht zandspoor gaat de weg omhoog naar 4800 meter. En het vriest hard 's nachts.
Het fietsen in het noorden van Chili is wat lastiger. Eigenlijk heeft elke route die je kiest een aantal obstakels: hoogte, koud, wind, gebrek aan water en een slechte weg. Na het bestuderen van de laguna route naar Bolivia was ik niet erg enthousiast over de omstandigheden die ons 10 dagen lang te wachten zouden staan. Uiteindelijk besluiten we dus een toeristisch tripje van 4 dagen van San Pedro de Atacama (Chili) naar Uyuni (Bolivia) en terug te boeken.
Met vier Engelsen en de Boliviaanse chauffeur Louis rijden we van het ene mooie meer naar het volgende. We zien flamingo's en pruttelende modderpotten. Met als hoogtepunt de zoutvlakte, die -heel uniek- nu voor een groot deel onder water staat. En ik heb weinig last van de hoogte waarop we ons begeven (3500-4900m).
Er is met Joos onderhandeld over de te vervolgen route. We willen nog in Noord-Argentinië fietsen. Maar tussen San Pedro de Atacama en Argentinië ligt de Andes en die is hier hoog. Na na het horen van verhalen van andere fietsers en het acclimatiseren op hoogte hebben we een akkoord bereikt. We gaan morgen dus proberen in 6 dagen over 4500 m naar een groter stadje in Argentinië te fietsen. En dat te bedenken dat Joos er niks voor heeft terug gekregen...

De zoutvlakte deels onder water, waardoor er een heel vreemd uitzicht ontstaat.

We fietsen met een Zwitserse en Duitse vakantiefietser nog in San Pedro. Hier over een weg met zout.