Wat was ik een heerlijk makkelijke prooi. Overduidelijk een toerist, heel lang, rood haar en ondanks drie maanden buitenlucht erg bleek. Wat onwennig na drie maanden wildernis kijk ik om me heen naar al die mensen. Een metro, lang niet gezien. Hippe kleding. Overal restaurants. Zo heerlijk verdwaasd stap ik de overvolle metro in. Er wordt geduwd. Hard geduwd. Ik voel aan mijn broekzak. Weg portemonnee.
Gelukkig valt de schade mee. En ik bekijk het maar positief: de dagen erna heb ik nog nooit zo relaxed kunnen rondlopen op markten en in drukke metros. Er valt bij mij niets meer te krijgen.
Toch blijft het onwennige gevoel van de stad nog wel even hangen. Zouden Joos en ik dan toch onze grappen over een autarkisch bestaan in Nederland om moeten gaan zetten in echte plannen?
De sushi, bioscoop, cultuur en biertjes in leuke volle cafeetjes genezen me snel. Het voordeel van 3 maanden geen mogelijkheid naar de bioscoop te gaan is dat je zelfs met enig plezier een heel slecht gerecenseerde clichematige horrorfilm afkijkt.
We logeren nu al ruim een week bij Ruth. Ruth komt uit Londen, maar is al 2 jaar lerares Engels in Santiago. We zijn haar op de fiets in het zuiden van Chili tegengekomen. Ze laat ons Santiago zien en we eten en drinken veel met haar gezellige vrienden. En we hebben dus fantastische dagen hier in Santiago.
Elke dag hebben Joos en ik 3 uur Spaanse les. De hersenen kraken na 3 maanden wat bij deze inspanning, maar we kunnen de laatste dag toch in het Spaans praten over gele schoenen. En die hebben we vast nodig de laatste maanden.
Joos zijn matje wordt weer weggeknipt in de bekendste kapper van Santiago
In mijn net gekochte stadsoutfit. Alleen die schoenen...
We fietsen een bergje op in Santiago, met uitzicht op stad,de Andes en de smog.
Een wandeling net buiten Santiago in de sneeuw
We fietsen mee met de furieuze fietsers: elke maand fietsen 1000 mensen een avond schreeuwend door de stad om een statement te maken dat fietsen veel beter is dan autorijden.
Spaanse les. De leraar ligt er relaxed bij.
De bekende Chileens maaltijd:friet, ui en vlees
voor een klein beetje een begin van een autarkisch bestaan (weet niet precies wat jullie daarmee bedoelen, maar ruimte zal vast belangrijk zijn...) raad ik Friesland om te wonen erg aan! veel plezier nog, lees je verhalen ook met veel plezier!
BeantwoordenVerwijderenMarijtje