Vergelijken

Twee Oostenrijkse fietsers: " Nee, wij gaan niet naar Torres del Paine (een van de mooiste nationaal parken van Zuid-Amerika), in Oostenrijk hebben we ook bergen".
Menig Zwitserse reiziger: " Ik denk dat ik Bariloche (mooie bergen en meren) oversla, het schijnt zo erg op Zwitserland te lijken."

Op reis lijkt iedereen altijd maar te willen vergelijken. Ook wij hebben er soms last van. Gelukkig zijn we nu in Chili, waar we weer lekker kunnen vergelijken met Argentinië. Argentinië waar de douche wel warm is, de restaurants wel open zijn en eten hebben en de mensen druk zijn met werk of sport in plaats van met tv kijken.
Maar gelukkig is Chili op veel punten uniek. Alleen in Chili is het mogelijk een slager binnen te lopen en als je om vlees vraagt zonder schaamte of uitleg een nee te horen te krijgen. Alleen in Chili is het mogelijk in een restaurant te horen te krijgen dat er geen lunch is, terwijl om je heen vier mensen een lunch naar binnen zitten te werken. Maar ook is het alleen in Chili mogelijk om de Villarica vulkaan te beklimmen en wat was dat leuk. In 4 uur zijn we, met twee hele gezellige Nederlanders uit Amsterdam en twee leuke gidsen, deels over ijs, naar de top gelopen waar we in de smeulende rokende krater konden kijken en een fantastisch uitzicht hadden. En toen sleeënd naar beneden. De gidsen konden zich heel nuttig maken met mij in de groep, omdat ik met mijn arm geen ice axe kon gebruiken om je val te breken. Ik liep dus als een hond aan een touwtje.

We zijn inmiddels dus weer in Chili. Het toeristisch stadje Pucon.
Twee weken geleden hadden we Marije en Maaike 6 dagen op bezoek in Bariloche. Joos en ik vonden het zo gezellig met de twee chicas. We hebben gefietst, heel mooi gewandeld (in de sneeuw) en we hebben ons verkeken op het alcoholpercentage van de cerveza artesenal en het lokale drankje pisco sour. En we waren blij dat we met deze Delftse nerds gezellig konden praten over dingen zoals het ontbreken van dubbel glas in de te koude berghut op 1700 m.

Nadat Marije en Maaike verder zijn gereisd, hebben wij de zevenmerenroute gefietst. Erg mooi. Deze route eindigde in San Martin de Los Andes, wat een heel relaxed stadje bleek dus daar hebben we nog een dagje niks gedaan. Toen zijn we met de fiets en boot doorgestoken naar Chili. En daar hebben we drie dagen in het meren/vulkaangebied gefietst. Of ik het echt fietsen kan noemen wat ik die laatste twee dagen heb gedaan weet ik niet. De klim naar 1200 m was zo steil, de weg zo slecht en ik was wat ziekig, dus dat betekende voor mij veel lopen en duwen van de fiets en voor Joos vaak het omhoog fietsen van twee fietsen.
Ik kan daarom trots mededelen dat een nieuw record " leg zo min mogelijk afstand af in een bepaalde tijd" is behaald: 49 km in 8 uur. Daarvan waren er 9 over een weg die niet toegankelijk was voor auto's, hoogstens voor 4x4's maar ook dat leek ons geen aanrader. We fietsten/wandelden deze 9 km dan wel in een sprookjebos met hele rare mooie "monkey puzzle trees". En gelukkig konden we na de eerste dag ploeteren na het fietsen relaxen in de thermen.